Η ψυχοθεραπεία και τα όνειρα.

Στην πρώτη από τις πολλές εκδόσεις του βιβλίου του η «Ερμηνεία των ονείρων», που πρόλαβε να επεξεργαστεί ο ίδιος ο Φροϋντ, είχε την ανάγκη να διευκρινίσει πως όταν ασχολείται με την ανάλυση του ονείρου, το κάνει χωρίς να πιστεύει πως απομακρύνεται από το πεδίο της νευροπαθολογίας.

Η αλήθεια είναι πως, βαθιά οργανιστής ο ίδιος, τον απασχολούσε ιδιαίτερα το γεγονός ότι μπορεί ο αναγνώστης να παρερμηνεύσει την ενασχόληση αυτή, δεδομένων των στερεοτύπων. Έκτοτε, κατά καιρούς, οι βιολογικές και υπόλοιπες επιστήμες (ιατρική, ψυχοφυσιολογία, νευρολογία) έχουν ασχοληθεί με τα όνειρα και συχνά τα αποτελέσματα ίσως να έχουν αποθαρρύνει αρκετούς ψυχοθεραπευτές από την «επιστημονικότητα» που μπορεί να έχει (ή να μην έχει) μία ερμηνεία του ονείρου.

Τέλος, ένας επιπλέον λόγος που εξηγεί ίσως το γεγονός ότι οι ψυχοθεραπευτές δεν δίνουν την απαραίτητη σημασία, πάντα κατά τη δική μου άποψη, είναι το ότι οι ίδιοι (ακόμη και οι εκπαιδευμένοι στην ψυχοδυναμική οπτική, βλέπε σχολές ψυχαναλυτικές) δεν έχουν αναλυθεί με τα όνειρά τους. Αν οι ίδιοι δεν έχουν βιώσει την διαδικασία, πως θα μπορούσαν να το θεωρήσουν σημαντικό και να το κάνουν ως θεραπευτές άλλωστε;

Η ανάλυση των ονείρων στην επιστήμη μας έδωσε με την σειρά της άλλες σημαντικές ανακαλύψεις όπως την εκβάθυνση της θεωρίας της παιδικής σεξουαλικότητας, την διαμόρφωση της μεθόδου των ελεύθερων συνειρμών, την αγωνία του θανάτου και πολλών άλλων που αποτέλεσαν τους ακρογωνιαίους λίθους για την ανάπτυξη της κλινικής ψυχολογίας.
Για τον Φροϋντ, καμία άλλη θεωρία του δεν παρέμεινε έως τέλους, τόσο αναλλοίωτη όσο η «βασιλική οδός της γνώσης του ασυνειδήτου».

Αναφέρομαι συνέχεια στο Φροϋντ, όχι γιατί δεν υπάρχουν άλλοι που στη συνέχεια δεν πρόσθεσαν τα δικά τους σημαντικά λιθαράκια στο οικοδόμημα αλλά νομίζω πως μπορούμε να του αναγνωρίσουμε, όσο και αν μπορούμε να διαφωνούμε σε άλλα σημεία, το γεγονός πως ήταν ο πρώτος σύγχρονος επιστήμονας που ασχολήθηκε διεξοδικά με το θέμα και κατάδειξε ότι υπάρχει κάτι εκεί για ανακάλυψη.
Με το τελευταίο αυτό σημείο, νομίζω πως απαντώ στον Μάρκο που μου έστειλε με μήνυμα την συγκεκριμένη ερώτηση.

Σχετικά με τα παραπάνω, θα ήθελα να διευκρινίσω τη θέση μου. Στην δική μου δουλεία, εννοώ στον τρόπο που εργάζομαι, τα όνειρα μπορούν να αποτελέσουν ένα μόνο μικρό μέρος θεραπευτικό αλλά όχι λιγότερο σημαντικό από το υπόλοιπο. Το πώς και το γιατί θα το αναφέρω σε επόμενη ανάρτηση. Να πω μόνο εδώ, ότι πιστεύω πως τα όνειρα μπορούν να είναι ένα πολύτιμο βοήθημα για μία αποτελεσματική θεραπεία, όταν τουλάχιστον αυτή θέτει ως στόχο της την προσέγγιση του ασυνειδήτου.