Νομίζουμε πως είναι εύκολο να συναρμολογήσουμε σωστά τα κομμάτια ενός ονείρου ώστε να μας δώσει την εικόνα.

Δοκιμάστε αυτό:

Παραδείγματα ονείρων.

Τα παραδείγματα αυτά, τα μεταφέρω για να διανθίσω τα προηγούμενα που ειπώθηκαν, υποστηρίζοντας πως όταν ένας μου λέει «ονειρεύτηκα ότι… και θέλω να καταλάβω…» («όπως είδα…» ή «είμαι λέει…») θα πει «θέλω να έχω τον έλεγχο» στις επιθυμίες μου, στην ικανοποιήσή μου, στον τρόπο με τον οποίο την αντλώ και τελικά... να έχω τον έλεγχο στη φύση μου – να ξέρω ποιος είμαι!
Οι περισσότεροι άνθρωποι αντιλαμβάνονται πως ένα όνειρο γεννιέται με την εμφάνιση μιας επιθυμίας και τελειώνει με την εκπλήρωσή της… Είναι ίσως αυτό που τους μπερδεύει: μοιάζει τόσο πολύ με την ανθρώπινη φύση…! Δεν είναι;

- «Μπορεί εγώ να θέλω κάτι τέτοιο…;» ή «Τελικά τον θέλω πίσω;» Αναρωτιέται κάποιος όταν το πρόδηλο του ονείρου τον σοκάρει!

Όνειρο που οδηγεί στην απόφαση για ψυχοθεραπεία.

… «Είχα πάντα μία περίεργη αποστροφή για τους Ψ. Δεν ξέρω γιατί… ή μάλλον ξέρω: όταν ήμουν μικρός στο σχολείο, είχε έρθει ένας ψυχολόγος και μου έκανε περίεργες ερωτήσεις και δεν καταλάβαινα τι έλεγε. Αργότερα μάθαμε πως είχαν πιάσει στην τάξη μου κάποιον με ναρκωτικά στην τσάντα του.
…κι αν δεν είχα δει αυτό το περίεργο όνειρο, δεν ξέρω αν θα είχα έρθει: ήμουν λέει στο στρατό και περίμενα να έρθει να με πάρει ο πατέρας μου γιατί είχα άδεια. Ξαφνικά βλέπω έναν άγνωστο να έρχεται με ένα μεγάλο σπορ αυτοκίνητο από αυτά που κάνουν ντριφτ. Ανοίγει την πόρτα και μου λέει: ήρθα να σε πάρω, μου είπε ο πατέρας σου πως έχεις ανάγκη να σε πάω βόλτα!
Κοιτάζω και βλέπω τον πατέρα μου στη γωνία να φωνάζει: πήγαινε, είναι ψυχολόγος!

Το ίδιο βράδυ είδα κι άλλο ένα: μία πόρτα ανοιχτή με μια πινακίδα από φλοιό κορμού δέντρου που έγραφε με σκαλισμένα γράμματα: «4ever».

…Και τέλος ένα τρίτο: είχα αγαπήσει μία κοπέλα που με πρόδωσε και πήγα να σβήσω την καρδιά που είχα σκαλίσει στο δέντρο γι’αυτήν. Αλλά το δέντρο είχε ψηλώσει τόσο που δεν έφτανα…»

Όνειρο με τον ψυχοθεραπευτή.

Με την Ειρήνη έχουμε ξεκινήσει ψυχοθεραπεία εδώ και δυο μήνες περίπου.
Σε μία συνάντησή μας, μού λέει:
"το ξέρετε ότι σας είδα στον ύπνο μου; Είδα τον πατέρα μου, έχει πεθάνει εδώ και δυο χρόνια. Δεν τον κοίταζα στο πρόσωπο αλλά στα χέρια – ήταν τα δικά σας όμως…"

Το όνειρο συσχετίζεται με ένα γεγονός.

Το γεγονός είχε «χαθεί» από τη μνήμη της Νικολίτσας, η οποία υποφέρει από κλειστοφοβία.
Λίγο καιρό αφότου ξεκινήσαμε την ψυχοθεραπεία, μού μιλά για το σαβατοκύριακό της και πως το πέρασε. Είχε γενέθλια η κορούλα της – έκλεινε τα δέκα. Ξαφνικά της έρχεται στο μυαλό το όνειρο που είδε την παραμονή των γενεθλίων της κόρης της και την είχε κάνει κακοδιάθετη για τις προετοιμασίες: ήταν λέει μέσα σε μία βάρκα σκοτεινή και άκουγε τον αέρα να σφυρά μέσα από τις τρύπες. Τη στιγμή που το διηγείται της έρχεται στην μύτη η μυρωδιά της μούχλας και μου λέει: ξέρετε πως υποφέρω από άσθμα, σας το είπα;
Ποτέ άλλοτε δεν είχε συνδυάσει αυτά τα στοιχεία μεταξύ τους.

Η Νικολίτσα είναι σήμερα 32 ετών και με μεγάλη έκπληξη μού διηγείται πως στα δέκα της δέχτηκε επίθεση σε ασανσέρ από επίδοξο βιαστή της: παρασύρθηκε δια της βίας στο σκοτεινό υπόγειο της πολυκατοικίας. Χάρη την έγκαιρη παρέμβαση μιας συνομήλικής της κοπέλας που κατέβαινε από τις σκάλες και άκουσε τις φωνές της, σώθηκε από τα χέρια του.
Παρατηρώ πως η δεκάχρονη κορούλα της έχει το ίδιο όνομα με την φίλη της: Αναστασία. Την ρωτάω: η κόρη σας πήρε το όνομα αυτό…;

Η επανάληψη των ονείρων.

Ο Αντρέας πήγαινε στην δευτέρα Δημοτικού όταν, εξαιτίας κακής συνεννόησης των γονιών του (βρίσκονταν σε διάσταση), τον ξεχνάνε και το παιδί παραμένει μόνο του στο σχολείο. Το περιστατικό συνέβη συνολικά δύο ή τρεις φορές.
Δύο μέρες αργότερα από την πρώτη φορά, βλέπει σε όνειρο το ίδιο σκηνικό: μόνος στο σχολείο και η καθαρίστρια μπαίνει σε όλες τις τάξεις. Πρόκειται για εφιάλτη, όπως το χαρακτηρίζει ο ίδιος, με τοπίο τρομαχτικό και μία αδιόρατη απειλή.
Ξυπνάει με συναίσθημα εγκατάλειψης και έντονη αγωνία. Το όνειρο επαναλαμβάνεται αρκετές φορές.

Η Νεφέλη, 39 ετών, μας λέει πως κάθε φορά που συμβαίνει κάτι σημαντικό στην ζωή της και έχει αγωνία, βλέπει συχνά το ίδιο όνειρο, που από πλευράς εικόνων είναι ανώδυνο, ωστόσο η ίδια το βιώνει τόσο έντονα που το χαρακτηρίζει εφιάλτη και ξυπνά με το αίσθημα της αποτυχίας και της απόρριψης: είναι στην τάξη του σχολείου και περνά εξετάσεις!

Ποια όνειρα μπορούν να έχουν ιδιαίτερη σημασία;

Αν και σχεδόν όλα τα όνειρα (το λέω απλά για να μην είμαι απόλυτος) μπορούν να έχουν κάποια ιδιαίτερη σημασία, το ζήτημα είναι πως επειδή τις περισσότερες φορές είναι αρκετα συμπυκνωμένα και ερμητικά, συνεπώς η διείσδυση μέσα στα νοήματά τους μπορεί να είναι απελπιστικά χρονοβόρα και δύσκολη, στην ψυχοθεραπεία δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση (όσοι δίνουν) σε κάποια περισσότερο από κάποια άλλα.

Τα όνειρα αυτά που αξίζει να σταθούμε και που μπορούν να έχουν ιδιαίτερη σημασία και αξία ως υλικό ψυχοθεραπείας είναι κυρίως εκείνα θα πραγματοποιηθούν κατά τη διάρκεια της ψυχοθεραπευτικής παρέμβασης καθώς και εκείνα που έχουν γίνει όταν το άτομο επεξεργαζόταν στο μυαλό του την απόφαση να συμβουλευτεί έναν ψυχολόγο για τα θέματα που τον απασχολούσαν, όσα έχουν πραγματοποιηθεί σε φάσεις ζωής που ήταν κρίσιμες για το άτομο, με δεδομένη την προσωπική του ιστορία, όσα αναφέρονται σε περιόδους που συνέβησαν υποκειμενικά σημαντικά γεγονότα, όσα αναφέρονται ως επαναλαμβανόμενα ή συνεχιζόμενα και τέλος όσα αναφέρονται σε γεγονότα που έλαβαν χώρα στην πραγματικότητα, αλλά το άτομο τα ονειρεύτηκε τουλάχιστον μία φορά αν όχι κατ’επανάληψη, μετά ή πριν λάβουν χώρα.

Με το «αφιέρωμα» μου στα όνειρα, που αποφάσισα να δημιουργήσω στη loggia, δεν είχα την πρόθεση να γράψω κάτι, από τα πολλά, για τα όνειρα: τι είναι, τι δεν είναι κλπ.
Η πρόθεσή μου είναι -όσο δεν έχω ακόμη αλλάξει γνώμη- να προσθέσω μία οπτική που τη συναντούμε πιο σπάνια. Να επισημάνω τη χρησιμότητά τους στην ψυχοθεραπευτική κα. που θα δείτε σύντομα. Τα υπόλοιπα πιστεύω πως μπορούμε να τα βρούμε σε αφθονία, αρκεί να ψάξουμε και να ενδιαφερθούμε.
Έτσι το ιστολόγιο του Μάνου Σιδεράκη «Τα Επίκαιρα» http://taepikaira.blogspot.com/2009/02/blog-post_18.html μπορεί να λειτουργήσει, για σας που ζητάτε περισσότερα, ως συμπληρωματικό.
Ωστόσο, με την ευκαιρία σχολίου που μου έστειλε ο Χρήστος, οφείλω να διορθώσω αυτό που έγραψα για το ότι δηλαδή ο Freud ήταν ίσως ο πρώτος που ασχολήθηκε με την επιστημονική μελέτη των ονείρων.
Ο Χρήστος, το είχα και πρόσφατα αναφέρει άλλωστε, μας υπογραμμίζει ότι η τεχνική της εγκοίμησης που εφαρμόζονταν στα Ασκληπιεία, ήταν επίσης μία χρήση ιατρική, έστω και αν εμπεριείχε και το μεταφυσικό στοιχείο.
Ο Χρήστος προσθέτει επίσης ένα σημείο που δεν γνώριζα, πως ο Ιπποκράτης έχει αφιερώσει ένα κείμενο που συσχετίζει το ονειρικό περιεχόμενο με διαφορετικές ασθένειες! Δημιουργεί, με αυτή την έννοια, μία κατηγοριοποίηση διαγνωστική σε σχέση με τα όνειρα που ξεφεύγει από τη λογική του ονειροκρίτη.

Τέλος, ο Χρήστος μας γράφει πως θεωρεί ο ίδιος πως η ψυχολογία είναι κλάδος της ιατρικής και αναρωτιέται για ποιό λόγο αυτό περνά στην σύγχρονη επιστήμη σαν κάτι άλλο από αυτό που είναι στην πραγματικότητα.

Μεγάλη συζήτηση, Χρήστο και πολλές και διαφορετικές οι πτυχές του θέματος!

Το δημιούργημα και ο δημιουργός: η δημιουργικότητα ενός ονείρου.

Ανάμεσα στα όνειρα διάσημων προσωπικοτήτων που οι ίδιοι οι δημιουργοί θέλησαν να αφήσουν στην ιστορία το γεγονός ότι ονειρεύτηκαν μπορούμε ενδεικτικά να αναφέρουμε τον Βάγκνερ που λέει πως σε όνειρο του άκουσε τον σκοπό του «Χρυσού του Ρήνου», του Μότσαρτ που μας περιγράφει τον «Μαγεμένο Αυλό», τον Καρτέσιο που είδε να ξεδιπλώνεται το φιλοσοφικό του σύστημα 'μπρός στα μάτια του, το Φλέμινγκ που φαντάστηκε πως θα ήταν η πενικιλίνη και θα μπορούσαμε να αναφέρουμε και πολλούς άλλους.

Δεν περιγράφουμε κάποιο θαύμα: πρόκειται για ανθρώπους που τους απασχολούσε κάτι συγκεκριμένο, στο οποίο αφιέρωσαν πολύ χρόνο και ξόδεψαν πολλή ενέργεια και τελικά το αποτέλεσμα δόθηκε κατά τη διάρκεια του ύπνου τους.

Με άλλα λόγια, τα όνειρα τους φαίνεται τελικά να είναι διεργασίες.

Αυτό συμβαίνει μόνο στους διάσημους;
Πρόσφατα, μία ψυχοθεραπευόμενη μου μιλούσε κατά τη διάρκεια της συνεδρίας μας για το γεγονός πως ανησυχούσε για τον πατέρα της, ότι θα του συμβεί κάτι κακό γιατί είδε ένα όνειρο στο οποίο ο πατέρας της ήταν σε κίνδυνο. Μία εβδομάδα αργότερα, στην επόμενη συνεδρία, μου λέει πως ο πατέρας της είχε ένα σοβαρό ατύχημα.
Το γεγονός αυτό είναι πολύ συχνό και καθόλου σπάνιο ή περίεργο!

Η αλήθεια είναι πως πράγματι ανησυχούσε για τον πατέρα της. Όχι όμως επειδή είδε όνειρο. Ανησυχούσε για τον πατέρα της γιατί μία σειρά από γεγονότα (αλληλουχίες) έδειχναν τον κίνδυνο να αυξάνεται ολοένα και περισσότερο στο εργασιακό του περιβάλλον.
Πρόκειται για πολύ χαρακτηριστικό όνειρο που εκφράζει τις ανησυχίες ενός ανθρώπου που, περισσότερο ασυνείδητα και λιγότερο συνειδητά, αντιλαμβάνεται (χωρις όμως να τα οργανώνει) κάποια γεγονότα ως επικινδυνότητα. Μία αλληλουχία γεγονότων που σε συνειδητό επίπεδο, για διάφορους λόγους, δεν τα επεξεργαζόμαστε.
Το όνειρο σε αυτή την περίπτωση αποτελεί αποτέλεσμα των διεργασιών αυτών και ίσως μάλιστα και να επιτελεί έργο προετοιμασίας και προφύλαξης του ατόμου, με την έννοια ότι το προετοιμάζει (αποκαλύπτει) για κάτι που δεν μπορούσε με άλλο τρόπο (συνειδητό) να σκεφτεί.
Οι περισσότεροι βέβαια τρομάζουν με την ιδέα και ορισμένοι καταφεύγουν και σε πιο μεταφυσικές ερμηνείες.
Τρομάζουν όμως γιατί αποδίδουν στο όνειρο διαφορετική σημασία και αξία από αυτό που είναι και έμμεσα το χειρίζονται σαν να μην είναι δικό τους προϊόν, αλλά ως αποτέλεσμα εξωγενών δυνάμεων. Στο σημείο αυτό φωλιάζουν πολλές προκαταλήψεις!

Τελικά, ένα όνειρο είναι ένας πίνακας στον όποίο μπορεί ο καθένας να προβάλει με ευκολία τα δικά του στοιχεία, την διάθεσή του, τις ανησυχίες του…

Ο ίδιος ο ονειρευόμενος όμως τι «βλέπει» σε αυτόν τον πίνακα όταν δεν ονειρεύεται;
Κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίας δεν είναι σπάνιο ο ψυχοθεραπευόμενος να «θυμηθεί» ένα όνειρο. Προφανώς δεν είναι άσχετο αλλά άμεσα συνδεδεμένο με τις σκέψεις και τα συναισθήματα που εκφράζει τη δεδομένη στιγμή.
Πρόκειται για τους γνωστούς «συνειρμούς».
Με τον τρόπο αυτό, φυσικά και χωρίς κανέναν επιπλέον επηρεασμό, μπορεί να μιλήσει για το όνειρό του βλέποντας το πρόδηλο των παραστάσεων αλλά και κάποιους συμβολισμούς του. Θα δώσω κάποια στιγμή ίσως συγκεκριμένο παράδειγμα.
Όταν λέω «χωρίς κανέναν επηρεασμό» εννοώ πως έχω αποφύγει εκ των προτέρων το ενδιαφέρον μου για τα όνειρα, με τρόπο ώστε να ασχολούμαι με αυτά μόνο όταν είναι μέρος της ψυχοθεραπευτικής διαδικασίας και όχι εκτός αυτού του πλαισίου.
Με άλλα λόγια, η θέση μου είναι πως αν δεν μου μιλήσει για τα όνειρά του δεν θα τον βάλω εγώ στην διαδικασία αυτή. Διαφορετικά δεν θα μπορέσω να ακούσω τις ελεύθερες σκέψεις του που κάνει πάνω στο όνειρο οι οποίες έχουν μεγαλύτερη σημασία και από την ανάμνηση του ίδιου του ονείρου.
Για το λόγο αυτό, θεωρώ πως είναι σημαντικό να ξεφύγουμε από στερεότυπα του είδους: «οι ψυχολόγοι ασχολούνται με τα όνειρα και την ερμηνεία τους».

Θα επανέλθω όμως στα σημεία αυτά, για να δώσω κάποιες διευκρινήσεις, μιλώντας για τους ψυχοθεραπευτές και τις διαφορετικές προσεγγίσεις που μπορούν να υπάρξουν.

"Είδα ένα όνειρο…"

Ο τρόπος με τον οποίο μιλάμε για ένα όνειρο και προσπαθούμε να το επικοινωνήσουμε στον άλλο δείχνει ότι μιλάμε για μία σειρά από παραστάσεις: συνήθως υπάρχει μία εικόνα που προεξάρχει και ίσως μοιάζει να αναλύεται σε μία σειρά από άλλες· άλλοτε υπάρχουν μια σειρά από εικόνες όπου διαδέχεται η μία την άλλη, δημιουργώντας μία αλληλουχία.

Επίσης, σε ορισμένα όνειρα υπάρχει η αντίληψη του ήχου και πιο σπάνια της αφής και της όσφρησης.

Όταν λέμε «είδα ένα όνειρο» περιγράφουμε στην ουσία την αναπαράσταση όπως θα περιγράφαμε έναν πίνακα ζωγράφου.

Μπροστά από ένα καλλιτεχνικό δημιούργημα όπως ένας πίνακας ζωγραφικής, πολλοί αναρωτιόνται: «τι δείχνει;» ή «τι αναπαριστά;» ή ακόμη «τι θέλει να μας πει;».
Είναι επίσης γεγονός πως όσον αφορά έναν και μόνο πίνακα, μπορούμε να συλλέξουμε δεκάδες διαφορετικές απαντήσεις από διαφορετικούς ανθρώπους.

Ας πούμε λοιπόν πως ένα όνειρο είναι όπως ένα καλλιτεχνικό δημιούργημα: ένας πίνακας, ένα ποίημα, ένα μυθιστόρημα, ένα παραμύθι, μία μουσική…

Τι πιστεύουμε για τα όνειρα;

... "Σε μια προσπάθεια να κατανοήσουν πόσο σοβαρά παίρνουμε τα όνειρα μας, οι ψυχολόγοι Carey Morewedge και Michael Norton των Πανεπιστημίων του Pittsburgh και Harvard αντίστοιχα μελέτησαν τη συμπεριφορά 149 φοιτητών από Πανεπιστήμια της Ινδίας, της Ν.Κορέας και των ΗΠΑ. Όπως φάνηκε από τις απαντήσεις των φοιτητών, πολλοί πιστεύουμε, ότι στα όνειρα υπάρχουν πιο σημαντικές πληροφορίες για την καθημερινή μας ζωή παρά στη συνειδητή, ξύπνια κατάσταση. Θεωρούμε δηλαδή, πως ό,τι ονειρευόμαστε, φανερώνει τι σκεφτόμαστε για τα μελλοντικά μας σχέδια και τους κοντινούς μας ανθρώπους. Λιγότεροι ασπάζονται την άποψη περί τυχαιότητας των ονείρων ή της λειτουργίας τους ως μέσο «επανεκκίνησης» του εγκεφάλου."...

Στα "ΕΠΙΚΑΙΡΑ" από το Μάνο Σιδεράκη, Βιολόγο.

Συνεχίστε την ανάγνωση του κειμένου εδώ:

http://taepikaira.blogspot.com/2009/02/blog-post_18.html

Όνειρο! Και γιατί ερμηνεία;

Αυτό που θεωρώ ότι είναι το «αυτονόητο», όπως έλεγα, στην περίπτωση του ονείρου είναι η ερμηνεία.
Επίσημα, απ’όσο γνωρίζω, η επιστήμη δεν είχε ασχοληθεί με τα όνειρα πριν ρίξει σε αυτά μία ματιά ο Freud. Παρ’όλα αυτά οι βασιλικές αυλές όπως και οι διάσημες ή σημαντικές προσωπικότητες είχαν τους βασιλικούς ή προσωπικούς «ονειροκρίτες» και αυτό από την αρχαιότητα έως και σήμερα. Τους μάγιστρους, τους σαμάνους, τους προφήτες…

Είναι γνωστά αρκετά διάσημα όνειρα όπως του Φαραώ της Αιγύπτου (η ιστορία έχει «ξεχάσει» το όνομα του αλλά όχι και το όνειρο με τις ισχνές και τις παχιές αγελάδες!). Το ίδιο αμείωτο ενδιαφέρον συνεχίστηκε και στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (Ανατολική και Δυτική), φτάνοντας ως και τις μέρες μας. Κι έτσι έχουν καταγραφεί όνειρα διασήμων όπως του Κωνσταντίνου Ρωμαίου αυτοκράτορα, της Αγία Ελένης, του Ντε Καρτ (Καρτέσιου), του Νίτσε και πολλών άλλων. Η ιστορία έχει καταγράψει τις προσωπικότητες αυτές και τα όνειρά τους.

Θα μπορούσαμ να φέρουμε πολλά παραδείγματα και ιστορικές αναφορές για μάχες που κερδίθηκαν ή χάθηκαν, για καταστροφές που έγιναν, για γάμους ή γεννήσεις που προφητεύτηκαν και πολλά άλλα.

Συγκεκριμένα για τον Καρτέσιο, που αναφέραμε προηγουμένως, υπάρχουν αναλυτές που υποστηρίζουν πως αν αναλύσεις τα τρία διαδοχικά του όνειρα, έχεις ως άμεσο αποτέλεσμα το φιλοσοφικό του σύστημα και τις αντιλήψεις του.

Στην αρχαιότητα γνωρίζουμε ότι αρχικές μορφές ψυχοθεραπείας στηρίζονταν στην ερμηνεία των ονείρων. Και όποιος λέει «ερμηνεία των ονείρων» σκέφτεται «πρόβλεψη των μελλούμενων».

Στα Ασκληπιεία, για παράδειγμα, η ερμηνεία των ονείρων ήταν μία από τις θεραπευτικές τεχνικές, μαζί με την νηστεία, τις τελετές κάθαρσης, τον ύπνο, τα θερμά λουρτά, τις εισπνοές κ.α.

Τόσο ενδιαφέρον έχουν οι άνθρωποι στα όνειρα που από την αρχή του μεσαίωνα σχεδιάζουν και γράφουν βιβλία, τους αποκαλούμενους ονειροκρίτες!

Η πρώτη ίσως επιστημονική ματιά ήταν αυτή του Freud που και αυτός όμως… δεν απέφυγε το αυτονόητο. Ακόμη και στο τίτλο του: «Η ερμηνεία των ονείρων». Η πρώτη ελληνική μετάφραση από τα γερμανικά του κειμένου πραγματοποιήθηκε από την Μαρία Βοναπάρτη, πριγκίπισσα της Ελλάδος, θεραπευόμενη και συνεργάτιδά του, η οποία για να αποφύγει τη λέξη ερνηνεία που χρησιμοποιούταν σε ονειροκριτικά κατάστιχα, γράφει «Ερμηνευτική των ονείρων». Για να υπογραμμίσει το γεγονός ότι πρόκειται για επιστημονική τεχνική.

Ωστόσο, τόσο ο C. Jung όσο και ο S. Freud φαίνεται να επηρεάστηκαν σημαντικά από τον Έλληνα Αρτεμίδωρο ο οποίος είχε κάνει μια σημαντική μελέτη πάνω στα όνειρα και χωρίς να διεκδικεί δάφνες! Αυτός διαχώριζε τα όνειρα σε σε μη προφητικά, όπου η ψυχή απλώς θυμάται τα άγχη και τις αγωνίες της ημέρας, και σε προφητικά, τα οποία προμηνύουν τα μελλούμενα.

Ο Freud στο θεμελιώδες για την ψυχανάλυση βιβλίο αυτό αναλύει διεξοδικά το όνειρο της Ιρμα. Έκτοτε έχουν γραφτεί δεκάδες βιβλία πάνω στο ίδιο όνειρο, δίνοντας επιμέρους ερμηνείες και συμπληρωματικές.
Ακολούθησαν και άλλες αναλύσεις ονείρων των πελατών του Φροϋντ σε επόμενα βιβλία, όπως το όνειρο του «Λυκάνθρωπου».

Ο Φρόϊντ, στις αναλύσεις των ονείρων, καταφεύγει, όπως είναι φυσικό, στην κουλτούρα του θεραπευόμενου, για να αναλύσει κάποια "σύμβολα" και φυσικά σε αυτό που ονομάζει και καθιερώνει ως "τεχνική των ελεύθερων συνειρμών".

Τελικά καταλήγω στο συμπέρασμα πως, κάθε αναζήτηση των ονείρων δεν καταλήγει στα όνειρα, χωρίς να επηρεαστεί από ένα σύστημα αξιών και προκαταλήψεων που έχει καθιερωθεί. Χωρίς και πάλι, αυτό το σύστημα να είναι παγιωμένο αλλά να μεταλλάσσεται χωρο-χρονικά: από τόπο σε τόπο και από τη μία εποχή σε μία άλλη.

Όσο και αν φαίνεται περίεργο επιστημολογικά, κάθε πρόταση, θεωρία, υπόθεση (ή θέση) για τα όνειρα, που προσπαθεί να σταθεί, διεκδικώντας μία κάποια εγκυρότητα, είναι προκατειλημμένη από τα ίδια τα όνειρα: πως αλλιώς να μιλήσεις για τα όνειρα χωρίς να μιλήσεις γι’αυτά;
Πρακτικά δηλαδή η φροϋδική θεωρία για τα όνειρα ανοίγει έναν δρόμο, οποίος έχει ήδη προσχεδιαστεί από τα όνειρα, και οδηγεί μέσα από αυτά για να καταλήξει στα ίδια τα όνειρα.
Αφετηρία, μέσο και σκοπός είναι τα ίδια: τα όνειρα!

Το αυτονόητο είναι εδώ: όταν ο Φροϋντ διεκδικεί την ανακάλυψη ότι τα όνειρα αποτελούν τη "Βασιλική οδό για το ασυνείδητο" δεν έχει πρώτα αναρωτηθεί αν ερμηνεύονται τα όνειρα! Ο Φροϋντ δεν το κάνει γιατί... πολύ απλά δεν πιστεύει πως τα όνειρα έχουν μία αιτία. Εκτός πάλι και δεν μπορούσε να απαντήσει σε αυτό το γιατί και για το λόγο αυτόν αποφεύγει το άτοπο της ερώτησης.

Τι πιστεύει ο ίδιος για το όνειρο; «Το όνειρο δεν είναι αφ’εαυτού του κανενός είδους κοινωνική έκφραση, κανένα μέσο επικοινωνίας»... «Είναι ξένο και αγνώριστο», γράφει ο Φροϋντ.

Όπως και να ΄χει, η ουσία είναι πως αν ισχύουν τα παραπάνω τότε η «Ερμηνεία των ονείρων» γράφτηκε για να αποδείξει εντέχνως πως τα όνειρα δεν έχουν ερμηνεία.
Τότε όμως τι αναλύει αν όχι τα όνειρα, όπως πιστεύει ο περισσότερος κόσμος σε αυτό που διαβάζει;

Τον ονειρευόμενο!

"Ερμηνεύει"το όνειρο μέσα από ένα ρόλο ή μια σχέση αν προτιμάτε. Το ρόλο και την ειδική σχέση του ψυχοθεραπευτή που του έχει αναθέσει ή αναγνωρίσει ο άλλος (ο θεραπευόμενος).
Έξω δηλαδή από μία σχέση «η ερμηνεία του ονείρου» δεν έχει νόημα.

Όπως ακριβώς οι άνθρωποι που μου χάρισαν τις ονειρικές στιγμές τους απλόχερα επειδή είμαι ψυχολόγος και αναγνωρίζουν μέρος τους ρόλου μου στα όνειρα!
Και αυτή την αλήθεια την διαισθάνωνται, γι’αυτό και παράλληλα μου αναφέρουν κάποια σημεία για την κατάστασή τους, τις σχέσεις τους, τις ανυσυχίες τους, τα συναισθήματά τους κλπ.

Με τον ίδιο τρόπο θα ρωτούσαν έναν σοφό, σε άλλη κουλτούρα ή και άλλη εποχή, έναν μάγο, έναν σαμάνο, έναν φίλο ή έναν συγγενή που γνωρίζει από αυτά κλπ

Καταλήγοντας, ο Φρόϋντ χρησιμοποιεί τα όνειρα ως υλικό. Και με την τεχνική των ελεύθερων συνειρμών το εμπλουτίζει. Κάνει τις απαραίτητες συνδέσεις. Αναλύει και μελετά του μηχανισμούς (μηχανισμούς άμυνας, για τους οποίους μπορούμε να μιλήσουμε κάποια στιγμή) με τους οποίους (και τους οποίους) ο "ξύπνιος άνθρωπος" αναγνωρίζει ή όχι ("βλεπει" δηλαδή) τις ονειρικές του παραστάσεις, όπως αυτές διαμορφώθηκαν μέσα από την προσπάθειά του να επικοινωνήσει σ'εναν άλλο άνθρωπο το όνειρό του.

Μέσα από την ερνημεία των ονείρων, στόχος του είναι να κατανοήσει δηλαδή τους αμυντικούς μηχανισμούς και τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ο θεραπευόμενος.

Σύντομα η συνέχεια…

Πάρτε το χρόνο σας και χαλαρώστε...

Περιηγηθείτε στο άλμπουμ φωτογραφιών που συνέλεξα στο Picasa ("Dream in Art" δεξιά στήλη κάτω· ανοίγει σε νέο παράθυρο καθώς και σύνδεσμος στον τίτλο της ανάρτησης) και δείτε πώς οι καλλιτέχνες παρουσιάζουν το ύπνο, την βαθιά ξεκούραση, το όνειρο, τον εφιάλτη…

Μπορείτε επίσης, αν δεν το έχετε κάνει ήδη, να επιλεξτε και την κατάλληλη μουσική υπόκρουση "Requiem for a dream" κατά τη διάρκεια.

Σκεφτείτε…

Αν θέλετε, κάντε και τη δική σας αναζήτηση!

Και σύντομα τα ξανάλεμε…

Aline: «Το κουβάρι των αλλόκοτων πραγμάτων» - Μυρτώ Κοντοβά

Η φίλη μας Aline προτείνει την ανάγνωση του βιβλίου "Το κουβάρι των αλλόκοτων πραγμάτων".

Παραθέτω την επιστολή της:

"Αποφάσισα να προτείνω το βιβλίο της Μυρτώ Κόντοβα «Το κουβάρι των αλλόκοτων πραγμάτων», όχι γιατί το διάβασα πρόσφατα, αλλά γιατί το θυμάμαι ακόμα. Και νομίζω ότι η αξιολόγηση της ανάμνησης μπορεί κάποιες φορές να είναι πιο έγκυρη από το ίδιο το γεγονός την ώρα που συμαβαίνει. Όσο διάβαζα το Κουβάρι, ένιωθα υπέροχα, σε μια συνεχή συναισθηματική φόρτιση με μικρή ή μεγάλη δόση μελαγχολίας. Αυτό συνέβαινε όσο το διάβαζα ή αυτή είναι η ανάμνηση που μου έχει αφήσει το βίβλιο;
Ακολουθώντας αυτή τη λογική δεν μπήκα καν στον κόπο να το ξεφυλλίσω πριν μιλήσω γι’ αυτό. Θα πω μόνο ότι θυμάμαι, που θεωρώ ότι είναι πιο σημαντικό από το σύνολο της εμπειρίας της ανάγνωσης.

Το «κουβάρι των αλλόκοτων πραγμάτων» είναι η ιστορία του μικρού Αστρή. Ενός αστεριού που θέλει να πετύχει στις εξετάσεις που γίνονται στον ουρανό και να μπορέσει επιτέλους να ταξιδέψει στη γη. Το παραμύθι ξεκινά ανώδυνα και γλυκά. Ο κόσμος των αστεριών γεμάτος χαρακτήρες, καθημερινότητες και συναισθήματα. Ο σοφός Χειμέριος, η θλιμμένη Σελήνη, ο Άρχοντας Ουρανός είναι οι ήρωες του βιβλίου αυτού. Το παραμύθι διανθίζεται από ερωτήματα που θέτει ο μικρός Αστρής στη μαμά του. Τα ίδια ερωτήματα που ρωτήσαμε (ή που πολύ θέλουμε τώρα να ρωτήσουμε) τη δική μας μαμά. Και η ιστορία δεν είναι πια ανώδυνη όπως ένα παραμύθι, αλλά μπλεγμένη με αποχαιρετισμούς και νέα ξεκινήματα όπως η ζωή.

Η Κόντοβα γράφει στην Athens Voice τη στήλη «Μίλα μου βρώμικα» και πέρυσι υπέγραφε το σενάριο στη σειρά «Υπέροχα Πλάσματα». Ούτε η στήλη της αλλά ούτε και η σειρά θα μπορούσε να σε προϊδεάσει για το τι θα διαβάσεις. Γι’ αυτό αγάπησα το βιβλίο. Γιατί ήταν μια ανυποψίαστη επιτυχία.

Επίσης απάντησα σε αιώνια ερωτήματα που με απασχολούσαν όπως, ότι όταν συννεφιάζει ξαφνικά είναι επειδή ένα μικρό αστέρι έχυσε το ποτήρι με το γάλα του.
Και δεν κατάφερα ακόμα να απαντήσω σε άλλα όπως αυτό:
"Για πες μου λοιπόν μαμά, ποιανού είναι η θάλασσα; Ψάξε εσύ που μ' αγαπάς, ψάξε στα κουτιά με τα ζωγραφιστά τετράδια και βρες γιατί γίνονται όλα άλλ' αντ άλλων, γιατί φεύγουν οι φίλοι μου και μετά τίποτα, ούτε φωνή, ούτε ακρόαση, για πες μου λοιπόν εσύ που ξέρεις και πάντα όλα τα ήξερες. Είμαι αρκετός για να μ' αγαπήσουν κάποτε και 'μένα ως την άκρη του ουρανού;"

Aline

Όνειρα... Τα Επίκαιρα

...και για του λόγου το αληθές:
το πόσο ενδιαφέρον μπορεί να έχουν τα όνειρα καθώς και το πόσες διαφορετικές ματιές μπορούν να δεχτούν, φαίνεται και από τον φίλο μου Μάνο Σιδεράκη που είναι Βιολόγος. Έχει κάνει μία πολύ όμορφη και περιεκτική δουλειά.

Δείτε το και θα καταλάβετε:
http://taepikaira.blogspot.com/2009/02/blog-post_18.html

Όλο το ιστολόγιό του είναι καλό, αλλά αυτή η συγκυρία να βρεθούμε από το διαδίκτυο και να συνεργαστούμε με τρόπο ώστε τελικά να αδελφοποιήσουμε τα ιστολόγιά μας (και συνεπώς τις δύο διαφορετικές ματιές) δείχνει πόσο το θέμα των ΟΝΕΙΡΩΝ θα είναι πάντα ΕΠΙΚΑΙΡΟ. Είναι κάτι που πραγματικά αξίζει τον κόπο να αφιερώσετε χρόνο για διάβασμα.

Συνήθως, οι ψυχολόγοι δεν καταδέχονται το διάλογο με τις άλλες επιστήμες για κάτι που θεωρούν «δικό τους πεδίο». Το «αυτονόητο» και το «δεδομένο» που σας έλεγα.

Δεν πιστεύω όμως ότι είναι έτσι τα πράγματα. Όποιος ονειρεύεται μπορεί να πει κάτι σημαντικό Άλλωστε στη ζωή μας θα πρέπει να μάθουμε και να διαφωνούμε και να χειριζόμαστε τις διαφωνίες μας.
Σκεφτείτε το λίγο: «δεν είμαστε υποχρεωμένοι να συμφωνούμε όλοι".

Στην ανάρτηση αυτή, καθώς και στις επόμενες που θα ακολουθήσουν, παρουσιάζονται σοβαρές θέσεις επιστημόνων και σκέψεις ερευνητών για εμπειρίες ανθρώπων που βλέπουμε να πραγματώνονται στα όνειρα και τις μετέπειτα πράξεις των ανθρώπων που τα βίωσαν.

Ας το πάρει το ποτάμι...

Αρχικά, σκέφτηκα να μεταφέρω εδώ κάποια όνειρα, τα οποία στο περελθόν μου έχουν γράψει και δώσει ή στείλει κάποιοι άνθρωποι.
Είχα σκοπό να αναρτώ ένα την εβδομάδα.
Όμως από την πρώτη δημοσίευση ονείρου (πέρασαν μόλις έξη ημέρες) άρχισα να λαμβάνω μηνύματα με όνειρα!

Και ρωτάω: γιατί;
Από το δεύτερο άρχισα να λαμβάνω κι άλλα πολλά!

Όλα καινούργια, φρέσκα και αστραφτερά! Πανέμορφα!

Σας ευχαριστώ πολύ, όλους!
Είναι για 'μένα, σαν να μου προσφέρει κάποιος ένα φρέσκο λουλούδι από τον κήπο του.

Αναρωτιέται όμως κάποιος γιατί συμβαίνει αυτό;

-Γιατί μου τα στέλνουν; (Συνεχίστε όμως, μη σταματάτε. Με συγκινεί αφάνταστα!)
-Γιατί κάνουν ερωτήσεις; (Δεν τα δημοσιοποιώ ολόκληρα τα κείμενα, εννοείτε!)
-Γιατί θέλουν να καταλάβουν και τι θέλουν να καταλάβουν, μέσα από ένα όνειρο;
-Γιατί άλλοι βλέπουν στα όνειρα, ένα είδος προφητείας; Και άλλοι επιζητούν την επαλήθευσή τους ή την επιβεβαίωσή τους;
-Τι πιστεύουν οι άνθρωποι για τα όνειρα;
-Γιατί κάποιοι τρομάζουν και άλλοτε ανησυχούν;
-Γιατί οι άνθρωποι βλέπουν όνειρα και τι σημαίνει «βλέπουν»;
-Γιατί…; Γιατί…; Γιατί…;

Και καταρχήν γιατί τα στέλνουν σε 'μένα;

Να σας πως γιατί: γιατί ίσως το θεωρούν αυτονόητο!

Όπως και σ'ένα όνειρο: Θεωρούν δεδομένο ότι υπάρχει ερμηνεία!

Θεωρούν, επίσης, δεδομένο ότι ένας ψυχολόγος ασχολείται με τα όνειρα και μπορεί να τους πει για τον εαυτό τους, ότι οι ίδιοι δεν μπορούν να πουν και πιστεύουν πως αυτό (που δεν μπορούν να πουν) ίσως να βρίσκεται στο όνειρό τους.

Να γιατί, πιστεύω πως συμβαίνει αυτό.

Να το πάρει το ποτάμι;

Αποφάσισα εδώ να δημοσιεύσω μία μικρή μόνο σειρά από όνειρα (μικρή σε σχέση με την ονειροθήκη που διαθέτω, έστω και αν έλαβα αρκετά μηνύματα ενοχλημένων που με ρωτούσαν τι θέλω να πω και γιατί δεν το λέω… «να ξεμπερδεύουμε» αυτό το λέω εγώ) για έναν και βασικό (θεωρώ) λόγο:

Να υπογραμμίσω κάτι που πιστεύω πως έχει περάσει στα ψιλά γράμματα, αν όχι εντελώς απαρατήρητο• για κάτι που το θεωρούμε δεδομένο ή αυτονόητο.

Όσοι με γνωρίζουν, ξέρουν καλά πως μου αρέσει η δουλειά μου και πως μου αρέσει να διαλευκάνω σημεία τα οποία δείχνουν να τα περνούν (ή να τα παίρνουν) ως δεδομένα.
Πράγματι! Μου αρέσει η δουλειά μου και γιατί τη θεωρώ ανατρεπτική! Και για πολλά άλλα πλεονεκτήματα που έχει όμως.

Διασχίζωντας κάθετα ένα ποτάμι, μου αρέσει να έχουν βραχεί τα πόδια μου! Όχι γιατί είναι άμεση συνέπεια αλλά γιατί είναι η πραγματικότητα! Το λέω, ενώ είναι επίσης ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ!
Γιατί; Γιατί έχουμε ανάγκη, για την επικοινωνία μας, να ονοματίζουμε αυτά που θεωρούμε αυτονόητα. Ίσως για τους άλλους δεν είναι ή δεν είναι και τόσο.

Ο συνειρμός λοιπόν όσων παραπάνω λέω είναι "αβρόχοις ποσί".
Κρατήστε το αυτό στην άκρη και το ξαναβλέπουμε άλλη φορά, ίσως.

Ανατρεπτική, όντως η δουλειά μου, χωρίς να είναι "επιζήμια" για κανέναν. Αντίθετα, χρήσιμη και διευκολυντική ακόμη και για εκείνους που είναι δεδηλωμένα ενάντια στην ψυχοθεραπευτική παρέμβαση. Ίσως, μάλιστα, για εκείνους, ακόμη περισσότερο!

Ας το πάρει λοιπόν το ποτάμι και αφού κατάφερα, πιστεύω, να δημιουργήσω το κατάλληλο κλίμα ανυπομονησίας στους λίγους που παρακολουθούν το ιστολόγιο αυτό (πλην όμως είναι πολλοί περισσότεροι απ’όσο πίστευα στην αρχή πως μπορούν να ενδιαφερθούν) να προσπαθήσω να πώ αυτό που σκέφτομαι.

Post scriptum

Οφείλω να ενημερώσω όλους τους ιντερνετικούς μου φίλους και αναγνώστες του ιστολόγιου αυτού πως είμαι ανορθόγραφος και αυτό ενοχλεί συχνά τους άλλους - εμένα πάλι ελάχιστα. Επίσης ασύντακτος!
Πάντα με ενδιέφερε τι έχει ο άλλος να μου πει και όχι πώς μου το λέει.
Με ενδιαφέρει η σύνταξη της γλώσσας και όχι η γλώσσα της σύνταξης – αν μου επιτρέπετε.

Αλλά τα λάθη που βρίσκονται γραμμένα στα όνειρα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΜΟΥ, όπως άλλωστε και τα όνειρα!

Φροντίζω, όταν μου έχει στείλει ένα κείμενο κάποιος, να το δημοσιεύω, από σεβασμό απέναντι στην προσωπική έκφραση, μεταφέροντας το ΑΥΤΟΛΕΞΕΙ.

Άλλωστε σε ορισμένα λάθη, βρίσκω ΝΟΗΜΑ, εγώ!

Όνειρο Νεφέλης_5

"Με τον άντρα μου προσπαθούμε χρόνια να κάνουμε παιδί. Δεν ήταν πάντα προτεραιότηττα μας, αφού η απαγγελματική αποκατάσταση ήταν αυτή που καθόριζε τον κατάλληλο χρόνο άφιξης ενός παιδιού. Όταν πλέον "μπήκε στο πρόγραμμα" διαπιστώσαμε πως η προσπάθεια αυτή μάκραινε σε χρόνο χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Απευθυνθήκαμε λοιπόν σε ειδικό ο οποίος μας παρέπεμψε στη μέθοδο της εξωσωματικής... Μια μέρα πριν από την προγραμματισμένη ωοληψία, και αφού ο γιατρός δεν μας έδινε πολλές ελπίδες γονιμοποίησης του ωαρίου, ονειρεύομαι πως βρίσκομαι σε κάποιο μικρό λόφο και κοιτώντας προς τον ουρανό βλέπω εναν μεγάλο χρυσό σταυρό περίτεχνα σχεδιασμένο στις άκρες να στέκεται ψηλά. Ξύπνησα όχι τρομαγμένη αλλά με μια ελπίδα: ίσως τελικά οι προσπαθειές μας δεν ήταν μόνο προσωπικές.

Το επόμενο πρωί ο γιατρός μας επιβεβαίωνε τηλεφωνικά πως η εξέλιξη ήταν πολύ θετική αφού η γονιμοποίηση είχε πετύχει".

Όνειρο Cecile_4

"Γνώρισα τον Πάνο σ'ένα πρόγραμμα ανταλλαγής φοιτητών στο Βέλγιο, απ’όπου και κατάγομαι. Από την αρχή με εντυπωσίασε ο χαρακτήρας του και το κοφτερό του μυαλό! Είναι πολύ εργατικός και έχει δουλέψει πολύ στην επιστήμη του – είναι Βιολόγος. Όμως, δεν τον έβρισκα καθόλου ερωτικό και αν και με ενδιέφερε η «διαφορετικότητά του» δεν έβρισκα τρόπο να τον προσεγγίσω.
Για την Ελλάδα δεν ήξερα τίποτα. Δεν ενδιαφέρθηκα ποτέ να μάθω κάτι παραπάνω απ’όσα λέγαμε στο σχολείο. Και για μένα ήταν μέχρι τότε μια γωνιά της Ευρώπης κοντά στην Ασία.
Σπούδαζα "Τεχνικές Ταπιτουργίας" και στο πρόγραμμα προβλέπονταν η επίσκεψη στην Ελλάδα και η ξενάγηση μας σε δύο – τρία μέρη: τη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα και τη Δήλο.
Φιλοξενηθήκαμε αρχικά στη Θεσσαλονίκη και μείναμε δύο μέρες. Την επόμενη φεύγαμε για Δήλο – ένα νησί ακατοίκητο από τα αρχαία χρόνια και στην επιστροφή θα μέναμε άλλες τρεις μέρες στην Αθήνα απ’όπου και θα επιστέφαμε Βρυξέλλες.
Το δεύτερο βράδυ στη Θεσσαλονίκη είδα ένα περίεργο όνειρο το οποίο και θέλω να σας πω.
«Είμαι λέει ναυαγός σ’ένα έρημο νησί και ανεβαίνω ένα λόφο, ψάχνοντας λύση να βρω. Πίσω από το λόφο αντικρίζω μία πεδιάδα με μία σειρά από κίονες, δεξιά και αριστερά. Πάνω στους κίονες στέκονται λιοντάρια αληθινά που όταν με καταλαβαίνουν γυρίζουν και με κοιτούν απειλητικά. Φοβάμαι αλλά είμαι σίγουρη πως δεν μπορούν να πηδήξουν από τόσο ψηλά. Έχω ζαλιστεί από τον ήλιο και δεν είμαι σίγουρη ότι πρέπει να πιστεύω αυτό που βλέπω με τα μάτια μου.
Στο βάθος βλέπω ένα αυτοκίνητο μαύρο και μόλις που μπορώ να διακρίνω τον Πάνο που με φωνάζει να βγιαστώ για να φύγουμε.
Πρέπει να διασχίζω την κοιλάδα με τα λιοντάρια και αρχίζω να τρέχω. Στο βάθος βλέπω μια γυναίκα με σώμα λιοντάρι και με φτερά που μοιάζει με τέρας να βγαίνει από μία πυραμίδα.
Μου θυμίζει το λιοντάρι της Βενετίας και φωνάζω στον Πάνο να προσέξει γιατί το τέρας τρέχει καταπάνω του. Εκείνος μου λέει, «μη φοβάσαι, είμαι έλληνας εγώ, ξέρω τι θα με ρωτήσει». Δεν καταλαβαίνω τι εννοεί αλλά του έχω εμπιστοσύνη. Τρέχω αλλά σκοντάφτω και πέφτω σ’έναν από τους κίονες και αρχίζουν όλοι να γκρεμίζονται σαν ντόμινο, ο ένας μετά τον άλλο.
Τα λιοντάρια τρομάζουν και φεύγουν τρέχοντας.
Όταν επιτέλους φτάνω κοντά, το τέρας βγάζει μια κραυγή σαν κοράκι και φεύγει πετώντας.
Ο Πάνος με πιάνει από το χέρι και με βάζει μέσα στο αυτοκίνητο.
Όταν με αγγίζει μου έρχονται ρίγη στο σώμα και όταν κάθομαι στο κάθισμα του αυτοκινήτου, έρχεται η κορύφωση!
Ο Πάνος βάζει την πρώτη και φεύγουμε με απίστευτη ταχύτητα.

Την επόμενη μέρα μίλησα με τον Πάνο για το περίεργο αυτό όνειρό μου. Δεν είμαι σίγουρή γιατί το έκανα. Με πήρε στην αγκαλιά του τρυφερά, δεν γέλασε καθόλου όπως το φοβόμουν, και μου είπε πως και εκείνος νιώθει το ίδιο για μένα.

Από τότε έχουν περάσει 8 χρόνια και είμαι παντρεμένη και χιλιοευτυχισμένη με τον Πάνο. Μένουμε και εργαζόμαστε στην Θεσσαλονίκη.
Το όνειρο αυτό ποτέ μου δεν το ξέχασα αλλά ένα όνειρο που είδα το βράδυ της περασμένης πρωτοχρονιάς μου το θύμισε πάλι. Σαν να ήταν η συνέχειά του.
Έμαθα τώρα πως το τέρας εκείνο ήταν η «Σφίγγα του Οιδίποδα». Την είδα στο όνειρό μου πάλι να μας αφήνει ένα καλάθι. Δέκα μέρες αργότερα κατάλαβα ότι ήμουν έγγειος!

Τι Τρέχει με τα όνειρα; Πως είναι δυνατό να συμβάινουν αυτά και να παίζουν ρόλο στη ζωή μου;

Αν σας έλεγα κάποια πράγματα για μένα και την ιστορία μου ίσως να καταλαβαίνατε περισσότερα.

…"

Η Μαρία προτείνει Χόρχε Μπουκάι (Jorge Bucay)

Η Μαρία, συνάδελφος ψυχολόγος - ψυχοθεραπεύτρια, μας προτείνει το συγγραφέα Χόρχε Μπουκάι (Jorge Bucay).

Έτσι σκέφτηκα να ανοίξουμε μία νέα κάρτα στο blog, με προτεινόμενα βιβλία.

Ο Χ.Μπουκάι είναι ψυχοθεραπευτής ενηλίκων, ζευγαριών και ομάδων της σχολής Γκεστάλτ, ο οποίος όταν αποφάσισε να ασχοληθεί με τη συγγραφή, είδε περισσότερα από δώδεκα βιβλία του να μεταφράζονται σε -τουλάχιστον- είκοσι μία γλώσσες και να τοποθετούνται πρώτα στις λίστες των ευπώλητων κάθε χώρας.

Το "ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ" είναι ένα από τα τρία βιβλία του που έχουν μεταφραστεί και στα ελληνά, όπως και το "ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ". Το εργαλείο που χρησιμοποιεί σε αυτά τα δύο βιβλία είναι η τέχνη της αφήγησης μιας ιστορίας που σου ανοίγει πόρτες αγνοημένες, δυνατότητες που δεν τις είχες φανταστεί, δρόμους που θα ήθελες να βαδίσεις και δεν πίστευες ότι υπάρχουν...

Για τους ισπανόφωνους, εδώ θα βρείτε μία βιντεο-ιστορία του.
http://www.youtube.com/watch?v=01OEenJQzzM&feature=related

Όνειρο Μίρκας_3

"Ξυπνάω ξαφνικά στο κρεβάτι μου και σηκώνομαι. Βγαίνω από το δωμάτιό μου και αντιλαμβάνομαι πως δεν είμαι σπίτι μου. Αλλά δεν είμαι σε ξένο σπίτι γιατί βλέπω πως υπάρχει στο χολ ένα παράθυρο που άλλοτε δεν υπήρχε εκεί.
Μέσα από το παράθυρο μπορώ να ξεχωρίσω τη θέα ενός πάρκου με δέντρα και ένα σιντριβάνι και γύρω του μία λίμνη που δεν βλέπω το τέλος της – τόσο μεγάλη είναι.
Πουλιά έχουν σταθεί και πίνουν νερό από το σιντριβάνι και ένας όμορφος ερωδιός πετάει ψηλά αλλά όταν βουτάει προς τα κάτω με τρομάζει.
Με το μεγάλο ράμφος του στέκεται απειλητικά απέναντί μου και τότε… πετάγομαι από τον ύπνο μου, ιδρωμένη και με τους παλμούς μου να τους αισθάνομαι έντονους στο λαιμό μου…"

Όνειρο Άννας_2

"Ξυπνώ από έναν θόρυβο που δεν έχω καταλάβει τι ήταν και πετάγομαι από το κρεβάτι μου. Τραβώ την κουρτίνα και βλέπω έξω να κάνει δυνατό αέρα και να βρέχει τόσο δυνατά που με δυσκολία μπορώ να διακρίνω το απέναντι σπίτι από το νερό που πέφτει πάνω στο τζάμι.
Δεν έχω καταλάβει ακόμη τι ήταν αυτός ο θόρυβος που με ξύπνησε και πάω στην εξώπορτα. Ανοίγοντάς την αντικρίζω σε ημικυκλικό σχηματισμό και σε δύο ύψη διαφορετικά, μια σειρά από 14 βαρέλια κρασιού. Ότι μπορώ να διακρίνω μέσα στο σκοτάδι… Μου έρχεται μια μυρωδιά παστού κρέατος και δεξιά βλέπω ένα τραπέζι ταβέρνας στρωμένο για δύο.
Κλείνω την πόρτα, έκπληκτη από το σουρεαλιστικό σκηνικό και με σιγουριά πως αν την ξανανοίξω όλα θα πάνε καλά.
Τη δεύτερη φορά, πίσω από την πόρτα του σπιτιού μου αντικρίζω ένα χιονισμένο τοπίο: μια αυλή με φράχτη καλυμμένο από το χιόνι και σε μία άκρη, στο ίδιο σημείο που ήταν πριν το τραπέζι, ένα πηγάδι! Τρομάζω και κλείνω δυνατά την πόρτα.
Τελικά, είμαι σίγουρη πως πρέπει να ανοίξω για τρίτη και τελευταία φορά την πόρτα, έτσι θα ταχτοποιόντουσαν όλα, αλλά δεν προλαβαίνω γιατί ξυπνώ με ανησυχία στο κρεβάτι μου και σηκώνομαι να φτιάξω ένα καφέ.
Εκείνη τη στιγμή μου έρχεται στο μυαλό η φράση «τρίτη και φαρμακερή…» ή κάτι σχετικό, δεν θυμάμαι ακριβώς.
Δεν μπορώ να καταλάβω αυτό το αλλόκοτο όνειρο τι μπορεί να σημαίνει και μου δημιουργεί κάποια ανησυχία."

Όνειρο Ανδρέα_1

"Είμαι με μία γυναίκα, πολύ δικιά μου, σ'ενα πάρκο και το εξερευνούμε.
Δείχνει να το ξέρει καλά γιατί με πλησιάζει σ'ένα δένδρο - "κλαίσουσα"
- "Τι εννοείς κλέουσα"; ρωτάω
και το χαϊδεύει κι εκείνο στάζει από ικανοποίηση... Δίνοντας την εντύπωση μιας πυκνής βροχής "δακρύων".

Μένω έκθαυμβος από το φαινόμενο και εκείνη μου λέει: - "είδες; βλέπεις το αποτέλεσμα!;" σαν να μην το περίμενε κι εκείνη να είναι τόσο εύκολο αλλά ενώ ήξερε τι θα προκαλέσει - γι'αυτό με πήγε εκεί."

Ενεργοποιημένοι πολίτες…

Κώστα, η συμφωνία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των εταιριών που προσφέρουν τις ανάλογες υπηρεσίες, τους δεσμεύει σε μία πολιτική για «περιορισμό των κινδύνων». Η συμφωνία αφορά περισσότερα σημεία που μπορείτε να αναζητήσετε και να βρείτε στα αναλυτικά δημοσιεύματα (για παράδειγμα, στη δεξιά στήλη υπάρχουν συντομεύσεις ειδήσεων με τον όρο "διαδίκτυο") αλλά το σημαντικότερο ίσως είναι η δημιουργία ειδικού τμήματος αναφορών παρενόχλησης. Έτσι οι χρήστες του διαδικτύου θα έχουν τη δυνατότητα να αναφέρουν ανάρμοστες συμπεριφορές από άλλους χρήστες, με το πάτημα ενός κουμπιού. Όπως αυτό λειτουργεί στο PICASA της GOOGLE.
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να δοθεί σε όλους το μήνυμα πως στο διαδίκτυο, θα πρέπει να μάθουμε να συμπεριφερόμαστε ως υπεύθυνα άτομα και όταν αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει περιεχόμενο ακατάλληλο, επικίνδυνο ή προσβλητικό, για τον οποιονδήποτε λόγο, να ενημερώνουμε είτε με επιστολή είτε μέσω της διαδικασίας αναφοράς που προτείνουν οι πλατφόρμες αυτές. Θα πρέπει να μάθουμε να συμπεριφερόμαστε ως σύνολο (το εμείς του Μακρυγιάννη), προστατεύοντας τους πιο ευάλωτους.
Δεν είναι ανάγκη να ενοχλεί εμάς για να το κάνουμε, μπορούμε να το αναφέρουμε απλά επειδή θα μπορούσε να ενοχλήσει άλλους (τους μικρότερους, τις γυναίκες, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, τις εθνικές ή θρησκευτικές μειονότητες …)
Πιστεύω στη ενεργή συμμετοχή όλων μας και βρίσκω πως δεν είναι δύσκολο να πραγματοποιείται.
Για το λόγο αυτό λέω ενεργοί πολίτες…

Είναι τόσο απλό! Κι όμως αντί να το κάνουμε όλοι μαζί, παραπονιόμαστε, χωρίς όμως επί της ουσίας να αντιδρούμε.

Περάστε το μήνυμα σε όλους τους φίλους σας… αν το πιστεύεται!

Ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης και ασφάλεια ανηλίκων.

Συμφωνία για την προστασία των ανήλικων χρηστών του διαδικτύου υπεγράφη χθές, μεταξύ δεκαεπτά μεγάλων εταιρείων που δραστηριοποιούνται στο διαδίκτυο, με ιστοσελίδες που χρησιμοποιούνται για κοινωνικές επαφές.
Πρόκειται για την πρώτη ευρωπαϊκή συμφωνία που έχει σκοπό τη βελτίωση της ασφάλειας χρηστών κάτω των 18 ετών που συμμετέχουν στους αποκαλούμενους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης.
Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνονται οι εταιρείες Arto, Bebo, Dailymotion, Facebook, Giovani.it, Google/YouTube, Hyves, Microsoft Europe, Myspace, Nasza-klaza.pl, Netlog, One.lt, Skyrock, StudiVZ, Sulake/Habbo Hotel, Yahoo!Europe, και Zap.lu.

Οι ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης αποτελούν ένα νέο κοινωνικό και οικονομικό φαινόμενο. Άτομα όλων των ηλικιών συμμετέχουν, έχοντας συχνά υποκαταστήσει την φυσική επικοινωνία με την ηλεκτρονική.
"Οι ιστότοποι αυτοί, έχουν προσελκύσει το ενδιαφέρον 41,7 εκατομ. τακτικών χρηστών στην Ευρώπη και έχουν συμβάλει στη μεταβολή του τρόπου με τον οποίο επικοινωνούμε μέσω του διαδικτύου", επισημαίνει η Κομισιόν στην ανακοίνωσή της.

Η χρήση των κοινωνικών δικτύων αυξήθηκε το προηγούμενο έτος κατά 35% στην Ευρώπη και αναμένεται να υπερδιπλασιαστεί φθάνοντας τα 107,4 εκ. χρήστες μέχρι το 2012!

Διαβάστε περισσότερα: "Έρευνα για την παιδοφιλία και το διαδίκτυο" Κατεβάστε εδώ. και
"Έρευνα για το Facebook" του Επίκουρου Καθηγητή Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου Ευστράτιου Παπάνη. Κατεβάστε εδώ.

Το θέμα, όπως έχετε καταλάβει, με απασχολεί ιδιαίτερα, γιατί έχω διαπιστώσει πως έχει επηρεάσει πολλούς ανθρώπους, στον τρόπο με τον οποίο δημιουργούν και διαπραγματεύονται διαπροσωπικές σχέσεις τους.

Μηνύματα που αφορούν την ασφάλεια των παιδιών και όχι μόνο.

Αρκετά είναι τα μηνύματα με ερωτήσεις που αφορούν τη χρήση των υπολογιστών και του διαδικτύου. Είναι κάτι που μας είχε απασχολήσει καιρό πριν και είχαμε γράψει κάποια πράγματα. Από τότε δεν έπαψαν να στέλνουν κάποιοι την δική τους ιστορία (κάποιες φορές περιπέτεια) και τις ανησυχίες τους σε σχέση κυρίως με την προστασία των παιδιών τους.

Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.dart.gov.gr/ μπορείτε να βρείτε αρκετές πληροφορίες και συμβουλές.

Όσο με αφορά, θα μπορούσα εντελώς γενικά να πω πως, η σύγχρονη τεχνολογία και οι εφαρμογές της είναι χρήσιμες αλλά δεν θα πρέπει ίσως να γίνονται απαραίτητες ως υποκατάστατο άλλων σχέσεων και μορφών επικοινωνίας. Όπως και με την τηλεόραση, έτσι και με τους υπολογιστές, δεν θα πρέπει οι γονείς να επαναπαύονται στο γνωστικό κομμάτι (ανάπτυξη σχετικών δεξιοτήτων, γνώσεων κλπ.). Ως γονείς μπορείτε να δίνετε προβάδισμα στην ανθρώπινη φυσική επικοινωνία και δραστηριότητα, με τους γνωστούς και φίλους, τους γείτονες και το ευρύτερο οικογενειακό περίγυρο.
Όλα αυτά είναι ιδιαίτερα σημαντικά για την ανάπτυξη ενός φυσιολογικού ανθρώπου και έχουν γραφτεί πολλά σε άρθρα και βιβλία, οπότε δεν θα εξαντλήσω εδώ το χρόνο μας.