Το θέμα της επικοινωνίας - απάντηση

Με την ευκαιρία να πω πως όσοι κατά τύχη (ή κατά λάθος!) πέσουν στο blog αυτό, όπως αυτό συνέβη πρόσφατα και έλαβα σχετικό μήνυμα, με ευχαρίστηση θα δεχόμουν προτάσεις, παρατηρήσεις, ιδέες και ότι άλλο εσείς κρίνεται χρήσιμο και ευεργετικό για την επικοινωνία.

Μπορείτε να αναφέρεται ελεύθερα αν θα επιθυμούσατε το κείμενό σας να φιλοξενηθεί, με ή χωρίς σχολιασμό. Θα πρέπει όμως να μου δηλώσετε την πρόθεσή σας. Αν δεν επιθυμήτε την ανάρτησή του, το επιλέγετε στέλνωντας στο προσωπικό μου mail: dion.savramis@gmail.com ενώ αν μου δίνεται το δικαίωμα να το αναρτήσω (μέρος ή αυτούσιο) επιλέγετε το mail του blog: loggiapsy@gmail.com

Η ευθύνη όμως για την ανάρτηση ή μη είναι δικιά μου και νομίζω πως όλοι καταλαβαίνουμε τους λόγους.

Για επιπλέον διευκρίνηση, σχετικά με πρόσφατο μήνυμα που έλαβα. Ευχαριστώ την Νατάσσα και τον Μιχάλη για τα καλά τους λόγια. Δεν γνωρίζω αν στο διαδίκτυο υπάρχει κάτι ανάλογο με αυτό που κάνω εδώ, τουλάχιστον με την μορφή blog. Γιατί με την μορφή ιστοσελίδας, υπάρχουν αρκετά. Δεν θα μου άρεσε όμως να ασχοληθώ με κάτι τέτοιο αν δεν εξασφάλιζε βασικά ζωτικά στοιχεία για μένα: να είναι όμορφο, πρακτικό, ανοιχτό στα μυαλά και με απόλυτο σεβασμό στους ανθρώπους
Οι αναφορές που γίνονται σε αυτό το blog δεν έχουν διαφημιστικό σκοπό αλλά ούτε επιστημονικό, με την έννοια να παρουσιαστούν «περιπτώσεις» ως καλές πρακτικές και κατάλληλοι χειρισμοί, προτεινόμενες διαγνώσεις ή απαραίτητες θεραπείες.

Όταν η ιδέα αυτή, μου είχε έρθει για πρώτη φορά –και πάνε πολλά χρόνια τώρα από τότε- ήταν στο πλαίσιο της "Ιατρικής Φιλοσοφίας" και της "Επικούρειας έγνοιας", χωρίς όμως να εστιάζω στον ηθικολογικό του χαρακτήρα (με την στενή έννοια του όρου) αλλά περισσότερο με την υπαρξιακή τοποθέτηση που πηγάζει μέσα από την αντίληψη του ψυχο-σωματικού ανθρώπου ως ολική οντότητα -συνεπώς και με την κοινωνική του διάσταση (*μεγάλη ιστορία και κάποια στιγμή ίσως είμαι ικανός να γράψω κάτι - ευχή). Όπως δηλαδή ο άνθρωπος είναι και όχι έτσι όπως οι επιστήμες, διαχωρισμένες μεταξύ τους, τον αντιμετωπίζουν "μερικώς" και εξειδικευμένως".
Επίσης, σχετικά με την ανησυχία για το απόρρητο. Είναι αλήθεια πως έπρεπε να το έχω διευκρινίσει από την αρχή αλλά το θεώρησα τόσο δεδομένο που το παράλειψα: λάθος μου! Βέβαια κάποια στιγμή έβαλα μια υποσημείωση, αλλά φαίνεται πως δεν ήταν αρκετή.

Εξηγούμαι: εννοείται -αλλά ποτέ δεν είναι υπερβολικό να επαναδιατυπώνεται- πως τα ονόματα που αναφέρονται, όταν αναφέρονται είναι αλλαγμένα, τα γεγονότα περιγράφονται με ελλείψεις και γενικότερα οι ανθρώπινες ιστορίες, όταν περιγράφονται, αυτό γίνεται εν γνώση των πρωταγωνιστών και με κάθε προφύλαξη ώστε να μην είναι αναγνωρίσιμοι. Όσον αφορά όμως τα δικά σας προσωπικά στοιχεία που θα μου στείλετε (πχ. myname@company.gr), την έγνοια αυτή πρέπει να την έχετε εσείς.

Γενικότερα, αποφεύγετε να δημοσιοποιήται στο διαδίκτυο ότι δεν θα θέλατε να ακούσει ένας τρίτος, ενώ μιλάτε σ'εναν φίλο σας στην πλατεία!