Πράξη πρώτη:
Είμαστε μικροί (ή μας περνούν οι άλλοι για μικρούς) και οι μεγάλοι (ή αυτοί που νομίζουν πως είναι…) μας λένε ιστορίες σε τρίτο πρόσωπο.
Μας λεν’ με άλλα λόγια ποιοι θα ήθελαν να είμαστε ή να γίνουμε κάποτε.
Δεν παραλείπουν να διανθήσουν τις ιστορίες αυτές με παραδείγματα από τον εαυτό τους ή άλλων «ηρώων».
Πράξη δεύτερη:
Είμαστε μικροί και λέμε ιστορίες σε πρώτο πρόσωπο στους φίλους μας… φαντάζουμε έτσι πιο μεγάλοι!
Τους λέμε με άλλα λόγια για το ποιοι είμαστε και ποιοι θα θέλαμε να είμαστε. Ίσως και για το τι θα ήθελαν κάποιοι να είμαστε.
Ορισμένες φορές μάλιστα μιλάμε για το τι έχουμε ή τι θα επιθυμούσαμε να έχουμε.
Πράξη τρίτη:
Πλάθουμε ιστορίες στο μυαλό μας, εμπνευσμένες από την πρώτη πράξη των άλλων και τη δεύτερη. Κοιμόμαστε και ξυπνάμε μ’αυτές! Αλλά αργά ή γρήγορα δοκιμάζουμε την αληθοφάνειά τους εξιστορώντας ’τες σε τρίτους. Στις ιστορίες αυτές οι ήρωες μπορεί να είναι άλλοι φίλοι «πραγματικοί» ή και «φανταστικοί» αλλά πάντα ιδωμένοι με μάτια μεγάλα από το θαυμασμό!
Κάποιες φορές ις δοκιμάζουμε σαν να είναι συνταγές και καμιά φορά μπορεί να μας βγαίνουν αλλά συνήθως όχι.
Πράξη τέταρτη
Ακούμε, ακούμε, ακούμε… ιστορίες!
Άλλες τις πιστεύουμε, άλλες θέλουμε να τις πιστέψουμε άλλες πάλι όχι!
Πράξη πέμπτη
Συνειδητοποιούμε πως ή οι άλλοι μας λένε ψέματα ή εμείς κάνουμε κάτι λάθος!
Οι πράξεις αυτές δεν είναι οι μόνες.
Υπάρχουν και άλλες πολλές, λιγότερο ή περισσότερο σημαντικές για τον καθένα μας και προσδιορίζουν το είδος της σχέσης που έχουμε με τον ακροατή ή με τον διηγούμενο και εν μέρει την εξέλιξή μας από μία φάση ζωής σε μία άλλη.
Είμαστε μικροί (ή μας περνούν οι άλλοι για μικρούς) και οι μεγάλοι (ή αυτοί που νομίζουν πως είναι…) μας λένε ιστορίες σε τρίτο πρόσωπο.
Μας λεν’ με άλλα λόγια ποιοι θα ήθελαν να είμαστε ή να γίνουμε κάποτε.
Δεν παραλείπουν να διανθήσουν τις ιστορίες αυτές με παραδείγματα από τον εαυτό τους ή άλλων «ηρώων».
Πράξη δεύτερη:
Είμαστε μικροί και λέμε ιστορίες σε πρώτο πρόσωπο στους φίλους μας… φαντάζουμε έτσι πιο μεγάλοι!
Τους λέμε με άλλα λόγια για το ποιοι είμαστε και ποιοι θα θέλαμε να είμαστε. Ίσως και για το τι θα ήθελαν κάποιοι να είμαστε.
Ορισμένες φορές μάλιστα μιλάμε για το τι έχουμε ή τι θα επιθυμούσαμε να έχουμε.
Πράξη τρίτη:
Πλάθουμε ιστορίες στο μυαλό μας, εμπνευσμένες από την πρώτη πράξη των άλλων και τη δεύτερη. Κοιμόμαστε και ξυπνάμε μ’αυτές! Αλλά αργά ή γρήγορα δοκιμάζουμε την αληθοφάνειά τους εξιστορώντας ’τες σε τρίτους. Στις ιστορίες αυτές οι ήρωες μπορεί να είναι άλλοι φίλοι «πραγματικοί» ή και «φανταστικοί» αλλά πάντα ιδωμένοι με μάτια μεγάλα από το θαυμασμό!
Κάποιες φορές ις δοκιμάζουμε σαν να είναι συνταγές και καμιά φορά μπορεί να μας βγαίνουν αλλά συνήθως όχι.
Πράξη τέταρτη
Ακούμε, ακούμε, ακούμε… ιστορίες!
Άλλες τις πιστεύουμε, άλλες θέλουμε να τις πιστέψουμε άλλες πάλι όχι!
Πράξη πέμπτη
Συνειδητοποιούμε πως ή οι άλλοι μας λένε ψέματα ή εμείς κάνουμε κάτι λάθος!
Οι πράξεις αυτές δεν είναι οι μόνες.
Υπάρχουν και άλλες πολλές, λιγότερο ή περισσότερο σημαντικές για τον καθένα μας και προσδιορίζουν το είδος της σχέσης που έχουμε με τον ακροατή ή με τον διηγούμενο και εν μέρει την εξέλιξή μας από μία φάση ζωής σε μία άλλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου