"Ξυπνώ από έναν θόρυβο που δεν έχω καταλάβει τι ήταν και πετάγομαι από το κρεβάτι μου. Τραβώ την κουρτίνα και βλέπω έξω να κάνει δυνατό αέρα και να βρέχει τόσο δυνατά που με δυσκολία μπορώ να διακρίνω το απέναντι σπίτι από το νερό που πέφτει πάνω στο τζάμι.
Δεν έχω καταλάβει ακόμη τι ήταν αυτός ο θόρυβος που με ξύπνησε και πάω στην εξώπορτα. Ανοίγοντάς την αντικρίζω σε ημικυκλικό σχηματισμό και σε δύο ύψη διαφορετικά, μια σειρά από 14 βαρέλια κρασιού. Ότι μπορώ να διακρίνω μέσα στο σκοτάδι… Μου έρχεται μια μυρωδιά παστού κρέατος και δεξιά βλέπω ένα τραπέζι ταβέρνας στρωμένο για δύο.
Κλείνω την πόρτα, έκπληκτη από το σουρεαλιστικό σκηνικό και με σιγουριά πως αν την ξανανοίξω όλα θα πάνε καλά.
Τη δεύτερη φορά, πίσω από την πόρτα του σπιτιού μου αντικρίζω ένα χιονισμένο τοπίο: μια αυλή με φράχτη καλυμμένο από το χιόνι και σε μία άκρη, στο ίδιο σημείο που ήταν πριν το τραπέζι, ένα πηγάδι! Τρομάζω και κλείνω δυνατά την πόρτα.
Τελικά, είμαι σίγουρη πως πρέπει να ανοίξω για τρίτη και τελευταία φορά την πόρτα, έτσι θα ταχτοποιόντουσαν όλα, αλλά δεν προλαβαίνω γιατί ξυπνώ με ανησυχία στο κρεβάτι μου και σηκώνομαι να φτιάξω ένα καφέ.
Εκείνη τη στιγμή μου έρχεται στο μυαλό η φράση «τρίτη και φαρμακερή…» ή κάτι σχετικό, δεν θυμάμαι ακριβώς.
Δεν μπορώ να καταλάβω αυτό το αλλόκοτο όνειρο τι μπορεί να σημαίνει και μου δημιουργεί κάποια ανησυχία."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου